donderdag 8 februari 2018

Lieve ik,

'Terwijl ze haar zojuist geschreven brief aan zichzelf hardop voorlas, brak haar stem en rolden de tranen over haar wangen. Haar eigen woorden hadden haar geraakt. Haar eigen woorden vol warmte, empathie en liefde…"

In mijn praktijk ontvang ik naast kinderen ook veel volwassenen. Naast de problematiek die de aanleiding vormt om de therapie te starten, komt vaak nog meer problematiek naar boven. Problematiek uit de jeugd, zoals een onveilige band tussen ouder en kind. Problematiek naar aanleiding van een specifieke gebeurtenis, zoals het (plotseling) overlijden van een ouder, broertje of zusje. Problematiek door een plotselinge, heftige gebeurtenis, zoals een ongeluk. Problematiek door situaties van verlies in welke vorm dan ook.

De volwassenen die in mijn praktijk komen, lopen vast in hun werk, zien op tegen de feestdagen of ze bevinden zich in een levensfase waarin verandering een rol speelt. Zo’n situatie kan veel van je vragen, zowel fysiek (zoals vermoeidheid of hormonale veranderingen) als mentaal (bijvoorbeeld stress, neerslachtigheid of piekeren). Veelal spelen ook ongezonde gewoontes een rol, zoals eetbuien, roken, drinken, enorm veel feesten of te hard werken.

In de kunstzinnige therapie staan we bewust stil, is er aandacht voor het hier en nu, is er aandacht voor wie je vroeger was, wat je toen nodig had en wat je nu nodig hebt. Via de beeldende middelen gaan we met deze thema’s aan de slag. Spreken we het kleine meisje of jongetje aan in de volwassene van nu en bieden we (via kleur, vorm en beweging) wat nodig is om te helen. Zo’n beeldend therapeutisch proces maakt veel los, waardoor ook tussen de sessies door het proces doorgaat en invloed heeft op andere situaties in het leven van nu.

Naast de non-verbale opdrachten, gaan we vaak ook aan de slag met woorden. Denk bijvoorbeeld aan het geven van een titel of quote voor het (intuïtief) ontstane werk. De woorden worden bewust op het werkstuk geschreven, soms klein in een hoekje, maar soms ook met sierletters wat meer centraal. De tekst is een belangrijke toevoeging voor het gecreëerde werkstuk. Want door woorden te geven aan dat wat op een gevoelslaag is ontstaan, wordt het bewustzijn aangesproken.

Daarnaast laat ik sommige volwassenen ook een brief schrijven, een brief aan zichzelf. In de brief laat ik ze schrijven wat ze tegen een ander zouden zeggen als die in een situatie zou zitten als waar zij zich bevinden. Door net te doen of het een ander betreft, lukt het vaak beter om afstand te nemen van de situatie en, zo blijkt dikwijls, ook veel positiever te schrijven.

Na afloop laat ik ze de brief hardop voorlezen en dan gebeurt het: dan klinken liefdevolle woorden en zorgzame adviezen vol positiviteit en warmte. Dan wordt een verbinding gelegd tussen gevoel en bewustzijn en klinkt wat nodig is om te helen: “Terwijl ze haar zojuist geschreven brief aan zichzelf hardop voorlas, brak haar stem en rolden de tranen over haar wangen. Haar eigen woorden hadden haar geraakt. Haar eigen woorden vol warmte, empathie en liefde…”



Yvonne Peschier
kunstzinnig vaktherapeut beeldend
www.kunstzinnigetherapie.info
yvonne@kunstzinnigetherapie.info