Soms geef je wel eens een tip die achteraf goud blijkt
te zijn. Ook dit was er zo één. Nooit gedacht dat die ene tip zoveel
in beweging zou brengen.
Ze was zoekende naar ritme en balans. Sommige dagen
zat ze behoorlijk in de plus, pakte ze daardoor van alles op, maar miste ze de
concentratie en rust om het af te maken. Andere dagen zat ze behoorlijk in de
min en kwam ze niet of nauwelijks in beweging. Toen ik haar voorstelde een
tekendagboek te beginnen, reageerde ze (zoals altijd) enthousiast. We praatten
nog wat door over het idee 'tekendagboek' en lieten het daarna los, omdat het
iets was voor thuis.
De keer erna (ze komt eens per 3 weken) had ze haar tekendagboek
meegenomen en vertelde ze enthousiast: "Ik teken elke avond rond een vast
tijdstip. Soms teken ik hoe ik me voel en schrijf ik er wat kreten bij, soms
teken ik wat ik gedaan heb die dag en een andere keer kijk ik of ik iets kan
natekenen. Ik doe het echt voor mezelf, dus het hoeft niet mooi te worden. Als
mijn hoofd zó vol zit of juist heel leeg is, laat ik de bladzijde leeg en
noteer ik later nog wel de datum op de lege bladzijde." We bladerden samen
door het boekje heen en bespraken zo hoe de afgelopen periode was geweest. Ik
kon zien dat ze heel gedisciplineerd werkte in haar tekendagboek en ook het
tekenplezier straalde er vanaf. De dagen dat het zwaarder was, zag je dat ook
terug in de tekeningen. Terwijl die dagen openvielen, reageerde ze zowel
verbaal als non-verbaal wat laconiek: "Ja, toen ging het ff niet zo goed,
nou ja dat ziet er dan zo uit." Zou ze doorhebben hoe belangrijk dit is?
Het gevoel kreeg de ruimte, mocht er zijn. Ook de lege bladzijden (met alleen
de datum) bevestigen het gevoel van acceptatie. (Het is wat het is.) "Ja
en soms zit ik maar te malen, nou dan zoek ik een grappig plaatje op en teken
ik dat na," vulde ze nog aan. Zou ze doorhebben hoe belangrijk dit is? Dat
je door natekenen even los kunt komen van je eigen gedachten, omdat je je zo
moet focussen op iets anders? Dat je, door het natekenen, ook weer beter gaat
waarnemen wat je tevens kan helpen met het relativeren van gedachten die met je
aan de haal kunnen gaan?
Inmiddels is ze in haar 4e of
misschien al 5e tekendagboek bezig. Ze lijkt hiermee een ritme
en balans te hebben gevonden en het mooie is: ze doet het helemaal zelf!
Het tekendagboek, een gouden tip voor deze cliënt en
vast niet voor haar alleen; probeer het ook eens, het is niet alleen leuk om te
doen, het helpt je ook de dag los te laten waardoor je misschien (net als deze
cliënt) ook wel beter slaapt.
Yvonne Peschier
kunstzinnig vaktherapeut beeldend
www.kunstzinnigetherapie.info
yvonne@kunstzinnigetherapie.info