Het
recept: doseren en de tijd nemen; beperk je slechts tot enkele kunstwerken, neem
de tijd om aandachtig te kijken en ga er ter plekke met elkaar over in gesprek.
Vragen die je kunt stellen:
- Wat gebeurt er op deze afbeelding?
- Waar zie je dat aan?
- Wat kunnen we nog meer ontdekken?
Komen deze vragen je bekend voor? Dat kan, want ik schreef er al eerder een blog over: 'De kunst van het kijken’. Toen ging mijn boodschap met name over de
hersengebieden die geactiveerd worden door Visual Thinking Strategies, de
kunstkijkmethode waar deze vragen uitkomen. Nu gaat mijn boodschap over doseren
en aandacht, een mooi streven in deze prikkelrijke tijd.
Doseren:
maak een keuze welke kunstwerken je wilt bekijken. Dat zou je vooraf kunnen
doen, b.v. gericht naar een bepaalde tentoonstelling, maar ook per zaal. Kijk
welk kunstwerk je aanspreekt en geef dat alle aandacht. Als er een mogelijkheid
is te zitten, maak er gebruik van. Dan wordt het makkelijker de tijd te nemen.
Aandacht:
kijk aandachtig naar het kunstwerk, stel elkaar bovenstaande vragen en (heel
belangrijk) laat het lezen van dat bordje nog even achterwege. Je zou een
schets kunnen maken, zelf een titel of klein verhaaltje kunnen bedenken. Hoe
zou het zijn als je een van de figuren was in het kunstwerk? Stel dat het
kunstwerk een fotomoment zou zijn, wat zou er hiervoor of hierna gebeuren? Hoe
zou het gemaakt zijn? Zie je bepaalde symboliek? Heeft de kunstenaar een
boodschap door willen geven?
Als
je aan het einde van je museumbezoek het jammer vindt dat je niet alles gezien
hebt, kom dan nog eens terug. Maak dan opnieuw keuzes wat je wilt zien en
neem weer de tijd en aandacht voor de kunstwerken. Je kunt veel kunstwerken ook
online vinden, dus ook thuis kun je Slow Art doen. Denk ook aan kunstboeken, prentenboeken of kunstkaarten.
Slow
Art, oftewel kunst kijken met aandacht; er komt langzaam maar zeker steeds meer
aandacht voor. Zo heb ik laatst in een Alzheimercafé* in Rotterdam jonge mensen
met dementie en hun mantelzorgers kennis laten maken met Slow Art. Het zette de
deelnemers aan het denken:
- “We gaan regelmatig samen naar het museum, wat een goed idee om met elkaar in gesprek te gaan over wat we zien.”
- “We hebben een kast vol kunstboeken, dit gaan we thuis zeker doen.”
- “Dit kan ook met foto’s van vroeger, foto’s van sport of nieuwsfoto’s.”
- “We gaan dit ook toepassen bij de dagbesteding.”
Slow
Art heeft zelfs een speciale dag: zaterdag 14 april 2018. Op de website www.slowartday.com/ vind je meer
informatie en zie je welke (Nederlandse) musea meedoen aan dit evenement. Heb je
te maken met dementie: kijk dan eens op www.onvergetelijkmuseum.nl/. En
je kunt natuurlijk ook altijd contact opnemen met een beeldend vaktherapeut**.
*De
avond in het Alzheimercafé stond in het kader van ‘Prikkelverwerking’. Florence Remijn (GZ- en neuropsycholoog) en ik hebben de deelnemers informatie
gegeven over prikkelverwerking, overpikkeling/ onderprikkeling en kennis laten
maken met Slow Art.
**Slow Art kan heel goed ingezet worden binnen het therapeutisch behandeltraject. Verschillende doelgroepen kunnen er baat bij hebben, denk b.v. ook aan mensen met autisme, concentratieproblemen, NAH (niet aangeboren hersenletsel) of burn-out.
Yvonne Peschier
kunstzinnig vaktherapeut beeldend/ VTS-coach
www.kunstzinnigetherapie.info
yvonne@kunstzinnigetherapie.info
**Slow Art kan heel goed ingezet worden binnen het therapeutisch behandeltraject. Verschillende doelgroepen kunnen er baat bij hebben, denk b.v. ook aan mensen met autisme, concentratieproblemen, NAH (niet aangeboren hersenletsel) of burn-out.
Yvonne Peschier
kunstzinnig vaktherapeut beeldend/ VTS-coach
www.kunstzinnigetherapie.info
yvonne@kunstzinnigetherapie.info